O papaventos de Laura

Laura é unha nena normal cun padriño fantástico que sempre lle trae agasallos de onde el vive. Tráelle sobre todo xoguetes, e na súa ultima viaxe lle trouxo nada máis e nada menos que... un papaventos!! E non foi un papaventos calquera, era un papaventos con forma de barco pirata.

Cando Laura saiu co seu papaventos a sucar o ceo xuntos, a moi despistada púxose a pensar nas historias do padriño, no metro, no porto onde traballaba o padriño, o avión, o helicóptero, a buxaina... E de súpeto, perdeu de vista ao seu papaventos!! Laura buscou e busco pero non o atopaba, ata que se decatou , de que non o bautizara! O padriño contáralle que no porto onde el traballaba se bautizaba a os barcos antes de que  fixeran a súa primeira viaxe e entón púxose na súa “posición de pensar” para ver que nome se lle ocorría para o seu papaventos e así poder chamalo e atopalo. Quería un nome que impactase, un nome forte.  Tivo moitas ideas pero ningunha a convencía de todo. Entón, como unha estrela fugaz, ocorréuselle, o seu papaventos chamaríase Pluma negra. Era o nome perfecto segundo ela. Chamouno e chamouno cada vez máis forte e.... Se queredes saber onde estaba Pluma negra, o que viviu neses dias que estivo atrapado, e como saíu dese problema teredes que ler o libro. A min gustoume moito, foi un libro que disfrutei bastante, e ademais é moi curto, ten 116 páxinas. A  autora é María Canosa Blanco e  a letra é moi grande, e o espazo entre liñas tamén é bastante amplo así que non tedes excusa para non ler este precioso libro. A min gustoume moito e recoméndovolo moito e espero que se o ledes o disfrutedes tanto coma min.